Ateşböceği Yolu / Kristin Hannah
Hayatta bazen kabullenmek gerekir. Örneğin bugün hava çok soğuk. Ofiste henüz kombi hayata geçirilmedi. Üşüyorum. Hafta sonu şehir dışındaydım ve sonra da konuğumuz vardı. Yorgunum. Asistanım canımın annesi rahatsız ve onu da eve gönderdim. Tabi beklenmeyen bir sağlık sorunu ( Tuhaf zaten hangi sağlık sorunu ne yaparsak yapalım beklenmez ya... ) biraz keyfimizi kaçırdı. Ve anladım ki ben ona çok alışmışım. O çıktıktan ve o anda ofiste olanlar ve ardından gelenler gidince 1 saat kadar yalnız kaldım. gerçekten bir boşluk hissettim. Sahip olduklarımı düşündüm tekrar. Ve yaptığımız seçimleri... ve bence hepimizin sık sık yapması gerektiği gibi.
Ve elbette en önemlisi bunları düşünmek için de bir nedene ihtiyaç duymamak gerektiği gibi...
Tabi ki öğrencilerim gelip gidiyor, konuklar oluyor, bir görelim diye kapıdan ses veren oluyor. Yani ofiste hareket var aslında.
Ama...
Yine de bir eksiğim bir yalnızım sanki bugün...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder