Tamam kabul haklısınız.. özür dilerim. Çok çok özür dilerim... Biraz ihmalkar davrandım,biraz aksattım, biraz uzak kaldım. Biraz unuttum, biraz daldım, biraz yoğundum, biraz yorgundum, biraz....
Bayram oldu, temizlik oldu, eş dost geldi, kapımız çok çaldı açamadım... Bir türlü bloguma bakamadım, yazamadım..... Affedin..... :(
Oldum olası her hangi bir tatilden sonra bir bankalara gitmek istemem bir de hastanelere.. o ne kalabalıktır öyle... o ne izdiham... Hem işini görmez hemde çektiğin sıkıntıyla kalır sonra bir barut misali döner insan eve....
inanın bayramdan sonrası bizim ofiste bu durumun bir benzerini yaşadı bir kaç gün... Hani kapımız hiç susmadı, koltuğumuz kalmadı desem doğrudur. Tamam izdiham boyutu yaşanmadı dürüst olalım ama valla çok kalabalıktır. Ben ki ofise geldiğimde ilk işim bilgisayarımı açmak maillerime mesajlarıma dönüş yapmak blogumu yoklamak zaman olursa da yazımı yazmaktır.... Ne mümkün can'lar ne mümkün. Bir gün akşam 20:00 artık kapatacağız ofisi. bilgisayarımı kapatayım diye geçtim masamın başına ve bir de ne göreyim ben o gün bilgisayarımı bile açamamışım. Hatta açamadığımın farkına bile varmamışım :) :) :)
Şükür yoğunduk yine ama bir o kadar da kahkahalı ve keyifli idik....
Ama asıl haberim ne "Asistanım canım geldi...." Tabi siz anlamadınız şimdi. Asistanım canımın annesi rahatsız olduğu için uzun süredir yoktu. Ve ben hep onun eksikliğini yaşadım günlerce.... ve bayramdan sonra tekrar başladı... Yani bizde bayramdan sonrada bayram oldu.... Sadece ben değil ofise sürekli gelip gidenler bile onun gelişini mutlulukla karşıladı... Ben çok şanslı biriyim ....
Yani dostlar keyfime diyecek yok. Benim keyfim beyde yok... Daha ne olsunnnn :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder