Bugün aştım kendimi... Hiç vaktim olmadığı için kısa bir şeyler yazayım dedim. Sonra şartları zorladım ve birden çok yazı yazdım...
Bunun nedeni var.
Bunun nedeni birisi... Bir kişi.. Bir dost...
O kendini biliyor biliyorum.
Belki bilerek belki bilmeyerek yaptığı bir yorum "ŞARZ OLMAK" yazımın temasını oluşturdu.
Ve bilsin ki o yazı kesinlikle ona ithaf edilmiştir.
O zamanlar ya da genelde şarz olma nedenim öğrencilerimdir evet. Ama bugün ama bir kaç saat önceki şarz nedenim kesinlikle sendin. Ha kesinlikle şu andaki durumum ya da ofiste yaşadıklarım dersane ile kıyaslanmayacak şeyler. Ne stres, ne gerginlik yaşarım ben ofisimde... Ama bazen elbet düşer enerjim, bazen elbet yorulurum, bazen elbet takdir ya da onay beklerim.
Sen bugün motivasyonum oldun. Sen bugün aniden gülümsetenim oldun. Sen bugün bana çok güzel bir şey hatırlattın.
Araya yıllar, araya yollar, araya insanlar bile girse....
SEN HEP VARDIN VE VAR OLACAKSIN... İYİ Kİ..
TEŞEKKÜR EDERİM DAİMA DOST KALAN DOSTLARA
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder