5 Ağustos 2013 Pazartesi

Dönüp duruyor başımız acıların ekseninde ...


Böcüğümün doğumunu kutladığımız gün adaletin de öldüğünü düşündüğümüz gün oldu. Ne kötü bir tesadüf..

".........
 Paravanın arkasında buldum gözlüklerimi
“Kulaklarına değil” diyordu ısrarla

“Gözlerine Takacaksın”
 Görmeyi bilmedikten sonra 
 ha saçlarına ha kulaklarına
 .........."


Bizim aile için 5 Ağustos hep anlamlı bir tarih olacaktı. Ancak şimdi bütün ülke için hep anılan ya da hatırlanan bir tarih olacak.. Ancak bu beni hiç de mutlu etmiyor.

Onlarca ailede şimdi gözyaşı varken, onlarca çocuk anne ya da babasını, ana babalar evlatlarını belki de bir daha hiç göremeyecekken, birbirlerinin kokusuna bunca özlem duyarken.... Onlarca kişi muhtemel kalan yaşamını cezaevinde tamamlayacakken.. Onlarca insan neden? ne için? diye sorarken... ve cevapsız kalırken.. insan insana yetersiz kalırken...

Sessiz, tepkisiz, çaresiz, yorumsuz oturuyorum bir koltukta.. ve gözlerim belli bir noktada belirsizliğe kilitlenmiş...

".........
Öyle adaletsiz ki
Şu hayat dedikleri oyun
Dönüp duruyor başımız acıların ekseninde 

........."










Hiç yorum yok:

Yorum Gönder