HER ŞEY OLMAK!

Yıllar önce idarecilik yaptığım dönemde bir öğretmen adayı ( henüz okuyordu hem de 3. sınıfta idi) görüşmeye geldi. Odama girer girmez koltuğa oturdu hem de gayet rahat bir şekilde oturdu. Kollar koltuğun kenarına uzandı bir bacağın üzerine diğer bacak üçgen bir şekilde yerleşti. Ve ben daha bir şey demeden " ben size yardımcı olabileceğimi düşündüm" dedi. (Vayyy dedim içimden yardımcı olmak ha!) Nasıl yardımcı olabileceğinizi düşündünüz peki dedim. Ben türkçe bölümünde okuyorum. Yani Türkçe, Sosyal, Tarih, Coğrafya derslerine de girebilirim dedi. ( Vayyy derse de değil derslere girmek...! Mumla arasam bulamam böyle bir öğretmeni ) Hımm dedim. Ayağa kalktım elimi uzattım. " Hocam çok tebrik ediyorum sizi dedim. Ben ki  20 yıla yakındır Tarih derslerine giriyorum. Buna rağmen  sadece kendi dersim için bile ben her şeyi biliyorum diyemiyorum. O nedenle gerçekten takdir ettim sizi dedim. Yani siz bize fazla gelirsiniz biz hiç harcamayalım sizi buralarda dedim.

Bir keresinde de dersane hizmetlisine günlük paspas çekmeyi ihmal ettiğini söylerken " Çok yoruluyorum size kolay geliyor" dedi. "Kolay olan ne" dedim. "Siz masada oturuyorsunuz tabi" dedi.   (Sadece oturmak!) Gülümsedim. Ben gerekirse senin işini yapabilirim. Peki ya sen sadece 1 saat benim masamda oturabilir misin" dedim. Tabi ne demek istediğimi dahi anlatamadım. 

Bakıyorum etrafıma herkes öğretmen herkes anne, herkes baba, herkes evli, herkes hakem, herkes siyasetçi... Yani herkes her şeyi biliyor ve herkes her şeyi hemen yapabileceğini düşünüyor. En acısı bilgisi olmadan fikri oluyor...

Bugün bir veli ile görüştüm. Sanırsınız yıllardır öğretmen, eğitimci, kişisel gelişim uzmanı... Çocuğuna her konuda destek. Her konuda donanımlı, her konuda fikri var. Her konuda çok bilgili.... 

Tek sorunu vardı bayanın .. " Anne olmayı unutmak...."

Ne kadar basit görüyoruz bazen bazı şeyleri... Ne kadar kolay görünüyor geriden.

Ne kadar kolay her konuda  fikir sahibi olmak...